فدایی های شهید جواد سلاحی و علی رضا نابدل

بدنبال انتشار عکس ۹ رفيق فدائی که بيانگر وحشت رژيم از مبارزه نوينی بود که چريکهای فدائی خلق آغاز کرده بودند، دشمن همه  نيروهای سرکوب اش را جهت نابودی اين جنبش تازه پا که تازه "در مرحله پايه گذاری و سنت گذاری" بود به حرکت درآورد. در چنين جوّی، رفقا جواد سلاحی و عليرضا نابدل حين پخش اعلاميه در ۲۵ فروردين سال ۵۰ در خيابان پامنار با نيروهای دشمن درگير شدند که در جريان آن رفيق جواد سلاحی شهيد و رفيق علی رضا نابدل دستگير شد. دشمن اين درگيری را به عنوان يکی از موفقيت های خود در روزنامه هايش منعکس نمود تا نشان دهد که چقدر زود توانسته اولين چريک از ۹ چريکی که عکس هايشان را منتشر کرده است را از صحنه مبارزه با رژيم خارج سازد. اين در واقع اولين درگيری خيابانی با نيروهای رژيم شاه در سال ۵۰ بود. از اين درگيری تا حمله نيروهای سرکوب رژيم شاه در ۹ مهرماه همان سال به خانه تيمی رفيق مهرنوش ابراهيمی در خيابان ابطحی تهران، يعنی در فاصله حدود ۶ ماه،  بيشترين ضربات به چريکهای فدائی وارد آمد. در ۹ مهر ماه در جريان حمله ساواک به خانه تيمی رفيق مهرنوش در خيابان ابطحی، رفيق منوچهر بهائی پور- يکی ديگر از ۹ رفيقی که عکس شان منتشر شده بود- به شهادت رسيد و مهرنوش به عنوان اولين چريک زن فدائی پس از يک نبرد قهرمانانه با خون پاکش سنگفرش های خيابان های تهران را رنگين ساخت