سعید سلطانپور (زاده ۱۳۱۹ در سبزوار - درگذشته ۱۳۶۰ در تهران)، کارگردان تئاتر، نمایش‌نامه‌نویس و شاعر ایرانی بود. شهرت او، به سبب تیربارانش در سال ۱۳۶۰ و شرکت در شب‌های شعر گوته درسال منتهی به انقلاب ۱۳۵۷ ایران، سرشناس ترین شاعر زندانیان سیاسی در دههٔ ۵۰ است.[۱] سلطان پور پیش از انقلاب تعدادی نمایشنامه روی صحنه برد که نمایش تعدادی از آن‌ها توسطساواک متوقف شد. او در سال ۱۳۵۳ به حبس محکوم شد اما در تیرماه ۱۳۵۶ از زندان آزاد شد و به کانون نویسندگان که مجددا بازگشایی شده بود پیوست. سلطان پور پس از انشعاب در سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران به طرفداری از طیف اقلیت پرداخت. او در ۲۷ فروردین ۱۳۶۰ در شب عروسی اش بازداشت و در تاریخ سی و یکم خرداد همان سال اعدام شد.[۲]
=====================================
اکبر تک دهقان
1 تیر 1392- 22 ژوئن 2013
سعید سلطانپور
هنرمند پیشرو، عضو هیئت دبیران کانون نویسنده گان ایران، کمونیست شجاع و
زندانی سیاسی مقاوم در دو رژیم دیکتاتوری تروریستی، در اوایل بامداد روز 31 خرداد
سال 1360، همراه با اولین موج بزرگ بازداشت شده گان آغاز ترور اسلامی، پس از تحمل
شکنجه های طاقت فرسا و ضمن دفاع آشکار از مواضع سیاسی خود در بیدادگاه محمدی
گیلانی، در زندان اوین به جوخه اعدام سپرده شد. بازداشت او ربطی به حوادث روز 30
خرداد نداشته، جانیان حاکم صرفاً از سر نفرت از فعالیتهای هنری و سیاسی و انتقام
کشی از رفتار او در زندان رژیم سلطنتی در موضوع فتوای آخوندها علیه کمونیستها از
یک طرف و از طرف دیگر در چهارچوب طرح جدید دادستانی انقلاب اسلامی رژیم مبنی بر
تعیین "اشد مجازات" برای رهبران سازمانهای سیاسی انجام گرفت. اعدام
جنایتکارانه سعید سلطانپور و ارعاب ایجاد شده ناشی از آن بتصور رژیم اسلامی،
میبایستی جهت آتی تحولات سیاسی در کشور را به مردم، نیروهای مبارز، و روشنفکران و
هنرمندان نشان میداد.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten